من اشتباه کردم و او ساده از وجود من گذشت

سلام  

حال خراب من بازم یه چیزایی رو به ذهنم جاری کرد که نوشتمشون اصلا هیچ شباهتی به شعر ندارن از همه شاعرای دنیا ( چه زنده چه از دست رفته - چه ایرانی چه خارجی ) معذرت میخوام که اسم این جمله های مشوش و بی مقدار رو شعر گذاشتم اینا فقط تراوشات یه ذهن مستاصل مغشوش درمانده از هر جاییست . شما به بزرگی خودتون ببخشید . 

 من اشتباه کردم و او ساده از وجود من گذشت  

من را به باد هیچ و جنون و فنا سپرد و رفت 

ای کاش فرصتی به من داده بود و  

اینگونه ناگهانی و با سرعت تمام 

 از روی این جنازه بی جان نمی گذشت 

کاش اندکی برای دل بینوای من انصاف می نمود خرج و اینچنین 

                                             در دادگاه یک طرفه  

محکوم به مرگش نمی نمود 

آخر مگر دل من جز صداقت و مهر  

چیزی دگر نثار وجودش نموده بود ؟   

آه ای خدا چقدر ساده اشک من  

از چشمها روان شد و در او اثر نکرد و رفت 

سهم من از زمانه سر کرده با وجود او  

آری فقط غم و حسرت است و آه و اشک 

انصاف من کجاست خدایا ؟ من اکنون برادرم 

آری برادری که به خواهر جفا نمود

حالا دگر زمان گذشته و من بار دیگری 

 برگشته ام به روزهای تنهایی و جنون خویش  

آری دوباره در این کنج عزلتم  

تنها غمی عظیم همنشین من است و بس